ସ୍ୱାଧୀନତା ଦିବସର ଇତିହାସ

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ :୧୭୫୭ ମସିହାରେ ବ୍ରିଟିଶ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଶାସନ ଭାରତରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ଏବଂ ପରେ ଇଂରାଜୀ ଇଷ୍ଟ ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀ ପ୍ଲାସି ଯୁଦ୍ଧରେ ଜିତି ସମଗ୍ର ଦେଶ ଉପରେ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ହାସଲ କରିଥିଲା। ପ୍ରଥମ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ଭାରତୀୟ ସ୍ୱାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଏହାର ନାମ ପ୍ରଖ୍ୟାତ ନେତା ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ହୋଇଥିଲା। ଗାନ୍ଧୀ ଦୃଢ ଭାବରେ ଅସହଯୋଗ, ଅହିଂସା ବିରୋଧର ପଦ୍ଧତିକୁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ, ଯାହା ପରେ ଆଇନ ଅମାନ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନ ହୋଇଥିଲା। ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ଦୀର୍ଘ ଦିନର ଅଭିଯାନ ପରେ ଭାରତର ସଂଗ୍ରାମ ଫଳପ୍ରଦ ହେଲା। ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ପରେ ବ୍ରିଟେନ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇ ଭାରତରେ ଏହାର ଶାସନ ଶେଷ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରିବାକୁ ଲାଗିଲା। ୧୯୪୭ ମସିହାରେ, ବ୍ରିଟିଶ ସରକାର ଜୁନ୍ ୧୯୪୮ ସୁଦ୍ଧା ସମସ୍ତ କ୍ଷମତାକୁ ଭାରତ ହସ୍ତାନ୍ତର କରିବାକୁ ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁସଲମାନ ଏବଂ ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଚାଲିଥିବା ତିକ୍ତତା ଏବଂ ହିଂସା ଭାରତକୁ ଦୁଇଟି ପୃଥକ ରାଜ୍ୟରେ ବିଭକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ସହମତି ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲା। ଏହାର ମୁକାବିଲା ପାଇଁ ବ୍ରିଟିଶ ସରକାର ଜୁନ୍ ୩, ୧୯୪୭ ରେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଭାରତର ବିଧାନସଭା ଦ୍ୱାରା ଗଠିତ କୈାଣସି ସମ୍ବିଧାନ ଦେଶର କିଛି ଅଂଶ ପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ ଯାହା ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ମନା କରିବ। ସେହି ଦିନ, ବିଭାଜନ ପାଇଁ ଏକ ଯୋଜନା ଭାରତର ତତ୍କାଳୀନ ଉପାଧ୍ୟକ୍ଷ ଲର୍ଡ ମାଉଣ୍ଟବ୍ୟାଟେନ୍ ଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କାର‌୍ୟ୍ୟକାରୀ କରାଯାଇଥିଲା। ମାଉଣ୍ଟବ୍ୟାଟେନ ଙ୍କ ଯୋଜନାକୁ ଉଭୟ କଂଗ୍ରେସ ଏବଂ ମୁସଲିମ୍ ଲିଗ୍ ସହମତ କରାଯାଇଥିଲା। ଯେହେତୁ ନୂତନ ସୀମା ଅଣାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ବିଶ୍ୱ ମାନଚିତ୍ର ସବୁଦିନ ପାଇଁ ବଦଳିଗଲା । ଅଗଷ୍ଟ ୧୫, ୧୯୪୭ ରେ, ମଧ୍ୟରାତ୍ରିରେ, ଭାରତ ସ୍ୱାଧୀନତା ହାସଲ କଲା । ଲର୍ଡ ମାଉଣ୍ଟବ୍ୟାଟେନ୍ ନୂତନ ଡୋମିନିଅନ୍ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆର ପ୍ରଥମ ଗଭର୍ଣ୍ଣର-ଜେନେରାଲ୍ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିଲେ। ୧୯୪୬ ରେ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିବା ବିଧାନସଭା ଭାରତୀୟ ଡୋମିନିଅନର ସଂସଦ ହେଲା ।