ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଅସୁସ୍ଥ ହୁଏ, ଡାକ୍ତର ତାଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ଔଷଧ ଦିଅନ୍ତି। ଡାକ୍ତରମାନେ ସେମାନଙ୍କ ରୋଗୀଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଔଷଧ ଦିଅନ୍ତି, ଯେଉଁଥିରେ ଟାବଲେଟ୍, କ୍ୟାପସୁଲ୍, ତରଳ ସିରପ୍, ଇଞ୍ଜେକ୍ସନ ଭଳି ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବିକଳ୍ପ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ । ପ୍ରାୟତଃ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଆସେ ଯେ ଏହି ପ୍ରକାରର ଔଷଧ ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଟି ସବୁଠାରୁ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ?
ଟାବଲେଟ୍ ଏବଂ କ୍ୟାପସୁଲ୍ ହେଉଛି ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ବ୍ୟବହୃତ ପଦ୍ଧତି। ଏଗୁଡ଼ିକ ବହନ କରିବାକୁ ସହଜ, ଦୀର୍ଘ ସମୟ ପାଇଁ ସଂରକ୍ଷଣ କରାଯାଇପାରିବ ଏବଂ କମ ମୂଲ୍ୟର ମଧ୍ୟ। ତଥାପି, ଏଗୁଡ଼ିକ ହଜମ ହେବା ଏବଂ ରକ୍ତରେ ଦ୍ରବୀଭୂତ ହେବାକୁ ସମୟ ଲାଗେ, ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ସେହି ରୋଗଗୁଡ଼ିକରେ ଦିଆଯାଏ ଯେଉଁଠାରେ ତୁରନ୍ତ ପ୍ରଭାବ ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ ନାହିଁ, ଯେପରିକି – ସାଧାରଣ ଜ୍ୱର, ଯନ୍ତ୍ରଣା, ଆଲର୍ଜି, ରକ୍ତଚାପ ଇତ୍ୟାଦି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ଟାବଲେଟ୍ ଏବଂ କ୍ୟାପସୁଲ୍ ଭଳି ଔଷଧ ଦିଆଯାଏ। ଯେଉଁ ରୋଗୀମାନଙ୍କର ଗିଳିବାର କ୍ଷମତା ସୀମିତ, ଯେପରିକି ଛୋଟ ପିଲା କିମ୍ବା ବୟସ୍କ, ସେମାନଙ୍କୁ ତରଳ ଔଷଧ ଦିଆଯାଏ। ତରଳ ରୂପରେ ଉପଲବ୍ଧ ଔଷଧଗୁଡ଼ିକ ଶୀଘ୍ର ଶୋଷିତ ହୁଏ ଏବଂ ସ୍ୱାଦ ଅନୁଯାୟୀ ତିଆରି କରାଯାଏ।
ଯେତେବେଳେ ଔଷଧ ଶରୀରରେ ତୁରନ୍ତ ପହଞ୍ଚାଇବା ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ଯେକୌଣସି ରୋଗୀକୁ ଇଞ୍ଜେକ୍ସନ ଦିଆଯାଏ। ଇଞ୍ଜେକ୍ସନ ହେଉଛି ସବୁଠାରୁ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ପଦ୍ଧତି। ଏଗୁଡ଼ିକ ସିଧାସଳଖ ରକ୍ତପ୍ରବାହରେ (IV), ମାଂସପେଶୀରେ (IM), କିମ୍ବା ଚର୍ମ ତଳେ (SC) ଦିଆଯାଏ। ଗୁରୁତର ସଂକ୍ରମଣ, ଆଲର୍ଜି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କିମ୍ବା ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାର ସମୟରେ ଇଞ୍ଜେକ୍ସନ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ। ଏହା ମୁଖ୍ୟତଃ ଉଚ୍ଚ ଜ୍ୱର, ନିର୍ଜଳନ, ଗୁରୁତର ସଂକ୍ରମଣ, ମଧୁମେହ (ଇନସୁଲିନ୍) ଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଦିଆଯାଏ।
ଔଷଧ ଦେବାର କୌଣସି ସଠିକ୍ ଉପାୟ ନାହିଁ। ଔଷଧ କେତେ ଶୀଘ୍ର ପ୍ରଭାବ ପକାଇବା ଉଚିତ? ଡାକ୍ତର ଆପଣଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ସବୁଠାରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ବାଛିବେ । ନିଜେ ଔଷଧ ଖାଇବାର ଫର୍ମ କିମ୍ବା ପଦ୍ଧତି ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା ବିପଜ୍ଜନକ ହୋଇପାରେ, ତେଣୁ ଡାକ୍ତରଙ୍କ ସହିତ ପରାମର୍ଶ କରିବା ସର୍ବଦା ଭଲ।
