ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ଅମିତ ଶାହ ଗୁରୁବାର କହିଛନ୍ତି ଯେ ଭାରତୀୟ ଭାଷାଗୁଡ଼ିକ ଦେଶର ଆତ୍ମା ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ପରିଚୟର ପ୍ରତୀକ, ଏବଂ ଏବେ ସମୟ ଆସିଛି ଯେ ଆମେ ଆମର ଭାଷାଗତ ଐତିହ୍ୟକୁ ପୁନଃ ଗ୍ରହଣ କରି ବିଶ୍ୱ ସମ୍ମୁଖରେ ଗର୍ବର ସହିତ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା। ପୂର୍ବତନ ଆଇଏଏସ୍ ଅଧିକାରୀ ଆଶୁତୋଷ ଅଗ୍ନିହୋତ୍ରୀଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ‘ମୈଁ ବୁନ୍ଦ ସ୍ୱୟଂ, ଖୁଦ୍ ସାଗର ହୁଁ’ ଉନ୍ମୋଚନ ସମୟରେ ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ଅମିତ ଶାହ କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତରେ ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ଏପରି ଏକ ସମାଜ ସୃଷ୍ଟି ହେବ ଯେଉଁଠାରେ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାଭାଷୀମାନେ ନିଜକୁ ଲଜ୍ଜିତ ଅନୁଭବ କରିବେ। ସେ କହିଥିଲେ, “ଯେଉଁମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ, ସେମାନେ ଭୁଲି ଯାଉଛନ୍ତି ଯେ କେବଳ ଦୃଢ଼ ସଂକଳ୍ପବାନ ଲୋକମାନେ ହିଁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିପାରିବେ। ଆମର ଭାଷାଗୁଡ଼ିକ ଆମର ସଂସ୍କୃତିର ମଣି, ଏବଂ ଏହା ବିନା ଆମେ ଭାରତୀୟ ରହିପାରିବୁ ନାହିଁ।”
ଶାହ କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତ, ଏହାର ଇତିହାସ, ଏହାର ସଂସ୍କୃତି ଏବଂ ଧର୍ମକୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ ବିଦେଶୀ ଭାଷା କେବେବି ଯଥେଷ୍ଟ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ସେ କହିଥିଲେ, “ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଦେଶୀ ଭାଷା ମାଧ୍ୟମରେ ଭାରତକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୁଝିହେବ ନାହିଁ। ମୁଁ ଜାଣେ ଏହି ସଂଘର୍ଷ ସହଜ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯେ ଭାରତୀୟ ସମାଜ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟୀ ହେବ। ଆମେ ନିଜ ଭାଷାରେ ଆତ୍ମସମ୍ମାନ ସହିତ ଦେଶକୁ ଚଳାଇବୁ ଏବଂ ବିଶ୍ୱକୁ ମଧ୍ୟ ନେତୃତ୍ୱ ଦେବୁ।”
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉପସ୍ଥାପିତ ‘ପଞ୍ଚ ପ୍ରାଣ’ (ପାଞ୍ଚଟି ସଂକଳ୍ପ) ବିଷୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ଅମିତ ଶାହ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଆଜି ଏଗୁଡ଼ିକ ୧୩୦ କୋଟି ଭାରତୀୟଙ୍କ ସଂକଳ୍ପ ପାଲଟିଛି। ସେ କହିଛନ୍ତି, “ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତର ଲକ୍ଷ୍ୟ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦାସତ୍ୱର ମାନସିକତାରୁ ମୁକ୍ତି, ଆମର ଗୌରବମୟ ଅତୀତରେ ଗର୍ବ, ଏକତା ଏବଂ ଅଖଣ୍ଡତା ପ୍ରତି ସମର୍ପଣ ଏବଂ ନାଗରିକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟବୋଧ – ଏହି ପାଞ୍ଚଟି ପ୍ରତିଜ୍ଞା ସହିତ ଆମେ ୨୦୪୭ ସୁଦ୍ଧା ବିଶ୍ୱର ଶୀର୍ଷରେ ରହିବୁ ଏବଂ ଏଥିରେ ଆମର ଭାଷାଗୁଡ଼ିକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିବ।”
ପୁସ୍ତକର ଲେଖକ ଆଶୁତୋଷ ଅଗ୍ନିହୋତ୍ରୀଙ୍କ ଅଭିଜ୍ଞତା ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରି ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ କହିଛନ୍ତି ଯେ ପ୍ରଶାସନିକ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ତାଲିମ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ପରିବର୍ତ୍ତନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି। ସେ କହିଛନ୍ତି, “ଆଜି ମଧ୍ୟ ଆମର ପ୍ରଶାସନିକ ତାଲିମରେ ସହାନୁଭୂତିର କୌଣସି ସ୍ଥାନ ନାହିଁ, ହୁଏତ ଏହା ବ୍ରିଟିଶ ଯୁଗର ଚିନ୍ତାଧାରାର ପ୍ରଭାବ। ଯଦି ଜଣେ ପ୍ରଶାସକ ସହାନୁଭୂତି ବିନା ଶାସନ କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ କେବେବି ଶାସନର ପ୍ରକୃତ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହାସଲ କରିପାରିବେ ନାହିଁ।”
ଅନ୍ଧକାର ଯୁଗରେ ମଧ୍ୟ ସାହିତ୍ୟ ଧର୍ମ ଏବଂ ସଂସ୍କୃତିକୁ ଜୀବିତ ରଖିଥିଲା। ଅମିତ ଶାହ ମଧ୍ୟ ସାହିତ୍ୟର ଭୂମିକାକୁ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରି କହିଥିଲେ, “ଯେତେବେଳେ ଦେଶ ଅନ୍ଧାରରେ ବୁଡ଼ି ରହିଥିଲା, ସେତେବେଳେ ସାହିତ୍ୟ ଆମର ଧର୍ମ, ସ୍ୱାଧୀନତା ଏବଂ ସଂସ୍କୃତିର ଅଗ୍ନିକୁ ଜଳାଇ ରଖିଥିଲା। ସରକାର ବଦଳୁଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ କେହି ଆମର ସଂସ୍କୃତି ଏବଂ ସାହିତ୍ୟକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, ସମାଜ ଏହାର ବିରୋଧ କରୁଥିଲା। ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ସମାଜର ଆତ୍ମା।”
